Προχωράς κατάκοπη. Ιδρωμένη. Όλη μέρα μοχθείς. Να προλάβεις. Να ικανοποιήσεις. Να φανείς αντάξια των προσδοκιών. Και μόλις φτάνεις στο τέρμα του δρόμου; Μπροστά σου ανοίγεται κι άλλος δρόμος. Μακρύς. Πρέπει να είσαι πιο οργανωτική νοικοκυρά. Πιο καλή μητέρα. Πιο υπομονετική σύζυγος. Να βγάζεις περισσότερα. Να κρατάς τις κοινωνικές σχέσεις. Να προσέχεις την εμφάνισή σου. Να μιλάς λιγότερο. Να κάνεις γρηγορότερα. Να μην γκρινιάζεις. Να είσαι διασκεδαστική. ΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ!
Μα εσύ δεν είσαι. Κι όσο δεν καταφέρνεις να γίνεις, τόσο πιο ‘λίγη’ αισθάνεσαι. Κι έτσι. Συνεχίζεις να τρέχεις. Σ’ έναν αγώνα καθημερινό. Κουραστικό. Ψυχοφθόρο. Και κυρίως.. μάταιο.
Τι φταίει αλήθεια; Εσύ το μόνο που προσπάθησες είναι να γίνεις καλύτερη.
Άλλο όμως καλύτερη κι άλλο τέλεια.
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΙΑ;
Είναι η ανάγκη μου να είμαι μεθοδικός και οργανωτικός. Να έχω τάξη στο σπίτι, στη δουλειά, στη ζωή μου. Να είμαι ταχτοποιημένος. Σωστός. Ακριβής. Μ’ έναν τρόπο όμως αυστηρό. Που αποκλείει τα λάθη και τα παραστρατήματα.
6 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΝΑΝ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΗ
1.Οι υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα δεν είναι οι γύρω του που του επιβάλλουν να τρέξει έναν αγώνα ταχύτητας. Είναι η πεποίθησή του ότι αν τρέξει καλά στον αγώνα, οι γύρω του θα είναι ευχαριστημένοι. Κι έτσι, αναζητά τις υψηλές επιδόσεις. Την άριστη απόδοση. Και βάζει στόχους υψηλούς αλλά συχνά μη ρεαλιστικούς.
2.Η σκληρή αυτοκριτική του. Σκέφτεται ξανά και ξανά την προσπάθειά του. Εντοπίζει τα λάθη και τις αδυναμίες του. Γίνεται ο ίδιος ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού του. Σχεδόν τιμωρείται για παραλείψεις ή απροσεξίες του.
3.Η άκαμπτη εμμονή του. Οι τελειοθηρικές προσωπικότητες έχουν ένα δικό τους πρότυπο τελειότητας και παλεύουν επίμονα και σκληρά για να το πετύχουν. Ωστόσο, δεν έχουν μάθει να στρίβουν. Να αλλάζουν κατεύθυνση. Να προσαρμόζονται. Κι έτσι ακόμα κι όταν οι προσδοκίες τους δεν έχουν ρεαλιστικές διαστάσεις, δυσκολεύονται να απομακρυνθούν απ’ αυτές.
4.Η σύγκριση. Σε μια κοινωνία άκρως ανταγωνιστική, ο τελειομανής διαμορφώνει το μοντέλο τελειότητάς του μέσα από την σύγκριση. Συνήθως μάλιστα επιλέγει τα καλύτερα κομμάτια απ’ τον καθένα για να συγκριθεί ή έχει ως αναφορά κάποιο κοινωνικό πρότυπο π.χ. το πρότυπο της καλής μητέρας. Με τον τρόπο αυτό, μπαίνει σε μια διαδικασία διαρκούς προσπάθειας να φτάσει στην εικόνα του ιδανικού εαυτού που στην πραγματικότητα όμως δεν είναι εφικτός.
5.Η ανησυχία για την ικανοποίηση των άλλων. Κάθε πράξη και συμπεριφορά πραγματοποιείται είτε με στόχο την αποδοχή των τρίτων είτε με σκοπό την αποφυγή της αποτυχίας και το ενδεχόμενο ρεζίλεμα. Η αμφιβολία για το πόσο καλά πήγε, κυριαρχεί.
6.Η αναβλητικότητα. Όταν ένας τελειοθηρικός χαρακτήρας αναλαμβάνει κάτι , θέλει να το περατώσει απ’ την αρχή ως το τέλος με ομορφιά και ακρίβεια. Ωστόσο, συχνά ο χρόνος , το κουράγιο ή οι δυνατότητες δεν φτάνουν οπότε προτιμά να το αναβάλλει ή να το εγκαταλείψει παρά να το κάνει ατελώς.
ΠΟΤΕ Η ΤΕΛΕΙΟΘΗΡΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΣΗΡΗ;
Η ίδια δεν αποτελεί διαταραχή. Παρολαυτά, θα τη βρούμε ως σύμπτωμα στο προσκήνιο πολλών ψυχικών νόσων όπως το άγχος, η κατάθλιψη ή οι διατροφικές διαταραχές. Όσο διατηρείται σε επίπεδα που δεν προκαλούν δυσφορία στο άτομο , μπορεί να παραμείνει ως ένα ανεκτό χαρακτηριστικό προσωπικότητας. Όταν όμως τα όρια της ανησυχίας για τα λάθη και τις αρνητικές κριτικές ξεπερνιούνται. Τότε η ανάγκη για βοήθεια είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη αφού μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε συμπεριφορές αυτοκτονικότητας.
TIP
Επέτρεψε στον εαυτό σου να κάνει λάθη. Συγχώρεσέ τον. Αγάπησέ τον όπως είναι.
Χρύσα Βοζίκη , Ψυχολόγος-Εκπαιδευτικός