Το τυπικό βιογραφικό απέχει πολύ από την προσωπική, ανθρώπινη ιστορία του καθενός μας.
Η δική μου, αρχίζει κάπως έτσι.. σα μια πέτρα που κυλάει για να μη χορταριάσει.
Γεννήθηκα εδώ. Στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Πέρασα όμως πολύ απ’ τον καιρό μου σα.. ταξιδιώτισσα!
Ο πατέρας μου ως στρατιωτικός γιατρός συνήθιζε να μετατίθεται συχνά από μέρος σε μέρος. Η οικογένεια τον ακολουθούσε πιστά. Από αγάπη.
Έτσι, έζησα γλυκά όλα τα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια αλλά με την ευλογία και κατάρα των μετακινήσεων.
Ένα αίσθημα παράξενο. Σκληρό. Να μην μπορείς να σταθείς πουθενά. Να είσαι σ’ όλους ξένος, μακρινός, περαστικός. Δεν ήταν εύκολο. Τσαλακώθηκα πολύ. Πληγώθηκα. Έκλαψα στις αγκαλιές αυτών που άφηνα πίσω. Μα σίγουρα βγήκα κερδισμένη.
Έμαθα να συστήνομαι στους ανθρώπους ξανά και ξανά, να τους διεκδικώ, να τους χάνω, να τους λησμονώ, να τους νοσταλγώ μα πάνω απ’ όλα το κέρδος μου : έμαθα να τους αγαπάω.
Ακόμη κι όταν εγκαταστάθηκα μόνιμα στην πόλη μου, η πέτρα συνέχισε να κυλά.
Έκανα πολλές σπουδές, πειραματίστηκα σε αρκετές δουλειές, εξελίχτηκα.
Γνώρισα και παντρεύτηκα τον σύντροφο της ζωής μου κι απέκτησα μια υπέροχη κόρη για.. να κυλούν οι πέτρες μας μαζί!
Μα.. η αγάπη αυτή για τους ανθρώπους ήταν πάντα για μένα ο μόνος δρόμος. Η ρίζα που έψαχνα στη ζωή.
Ως φοιτήτρια φιλολογίας, μαγευόμουν με τις ευφάνταστες ιστορίες των ηρώων στις νουβέλες, τα μυθιστορήματα, τα θεατρικά έργα..
Ως εκπαιδευτικός, γοητευόμουν κάθε φορά που ανοιγόταν μπροστά μου ο παραμυθένιος κόσμος ενός παιδιού..
Ως ψυχολόγος, αισθάνομαι συγκίνηση όταν μπορώ να βοηθήσω κάποιον να ανακαλύψει την ομορφιά και τη δύναμη που κρύβει μέσα του..
Ως μαμά, απλώς στέκομαι με δέος απέναντι στο θαύμα της ανθρώπινης ζωής..
Για το λόγο αυτό φτιάχτηκε η συγκεκριμένη σελίδα. Από αγάπη. Αφιερωμένη σε όλους εσάς. Στον καθέναν. Για τον υπέροχο ξεχωριστό εαυτό και τη μοναδική του ιστορία.
Φιλικά. Χρύσα