ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΑΓΧΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΑΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ

Τικ – τακ. Τικ – τακ. Όπως οι χτύποι στο ρολόι του χεριού σου. Έτσι, χτυπάει και το άγχος μέσα σου.  Σχεδόν αθόρυβα. Ασταμάτητα. Επίμονα. Σταθερά. 

Σου προκαλεί έναν διάχυτο εκνευρισμό. Μια ανεξέλεγκτη σιωπηρή ανησυχία. Μια αγωνία διαρκή που δε σ’ αφήνει να χαλαρώσεις.

Δεν μπορείς να προσδιορίσεις τι ακριβώς πάει στραβά. Απλώς ανησυχείς για όλους και για όλα. Χωρίς κρίσεις και εξάρσεις. Σ’ ακολουθεί σ’ όλη την καθημερινή σου ζωή μια βασανιστική ένταση.

Αναρωτιέσαι καμιά φορά. ‘Τι μου συμβαίνει;’  Κι ύστερα από λίγο συνεχίζεις πάλι τον αγχωτικό σου αγώνα. Γιατί δεν μπορείς πια να ξεχωρίσεις το άγχος απ’ τον ίδιο σου τον εαυτό.

Λοιπόν; Τι τελικά σου συμβαίνει;

ΑΓΧΟΣ : ΕΝΑΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ

Συνδεδεμένο με οδυνηρές συνθήκες. Το άγχος απέκτησε τη φήμη ενός αμιγώς αρνητικού συναισθήματος. Ωστόσο, σε φυσιολογικά επίπεδα είναι ένας πολύτιμος και άκρως απαραίτητος μηχανισμός προστασίας του οργανισμού μας.

Όταν ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται το περιβάλλον ως επικίνδυνο ή βλαβερό, δίνει αμέσως εντολή για ‘δράση’. Ζητά απ’ τις σωματικές λειτουργίες να βρίσκονται σε εγρήγορση. Έτσι.  Η αναπνοή επιταχύνεται για ν’ αυξήσει τ’ οξυγόνο. Η καρδιά ανεβάζει παλμούς για να στείλει το οξυγονωμένο αίμα στους μύες. Το δέρμα ιδρώνει για να διατηρήσει το σώμα δροσερό. Παράγεται αδρεναλίνη. Κι όλο το ανθρώπινο σύστημα μπαίνει σ’ ετοιμότητα.

Με τον τρόπο αυτό. Αργά ή γρήγορα. Το φυσιολογικό άγχος μας οδηγεί σε μια κατάλληλη συμπεριφορά, απαραίτητη για τη.. διάσωσή μας! Οι συνηθισμένες αντιδράσεις είναι τρεις. Επίθεση. Φυγή. Ή πάγωμα. Άλλοτε δηλαδή παλεύουμε με την απειλή. Άλλοτε την αποφύγουμε κι άλλοτε μένουμε ακίνητοι για να την ξεγελάσουμε. Έτσι, παρά τη φαινομενική μας ένταση μένουμε συχνά ασφαλείς χάρη στο άγχος!

Πότε όμως το άγχος γίνεται επιβαρυντικό;

ΑΓΧΟΣ : ΕΝΑΣ ΥΠΟΥΛΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

Ναι. Σε βοηθά στην επιβίωση και την προσαρμογή σου. Παρόλα αυτά όταν γίνει πολύ συχνό. Πολύ έντονο. Πολύ δυσάρεστο. Σε εμποδίζει να απολαύσεις την ομορφιά και τη μαγεία της ζωής.

Σε κουράζει. Σε αποδυναμώνει. Σε εξαντλεί. Γιατί δεν συμβαίνει μόνο όταν η κατάσταση είναι όντως επικίνδυνη ή βλαπτική. Αλλά και σε κάθε μικρό ή μεγάλο συμβάν της ρουτίνας σου.

Με άλλα  λόγια, το άγχος περνά στα όρια του παθολογικού όταν εμείς φιλτράρουμε τον κόσμο μέσα από ένα καταστροφολογικό πρίσμα. Όταν βλέπουμε διαρκώς τις άσχημες πιθανότητες σε καθετί. Όταν φανταζόμαστε οδυνηρά σενάρια κι εξελίξεις για απλές καθημερινές συνθήκες. Τότε ο οργανισμός μπαίνει άδικα σε κατάσταση συναγερμού και μας κάνει να υποφέρουμε.

ΑΓΧΟΣ : ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Μια από τις συνηθισμένες αλλά συχνά αδιάγνωστες περιπτώσεις παθολογικού άγχους είναι αυτή της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής.

Στη συνθήκη αυτή, το σώμα και το μυαλό, ζουν μια ήπια αλλά διαρκή και επίμονη ανησυχία. Προετοιμάζονται διαρκώς για τις επικείμενες δυσάρεστες μελλοντικές καταστάσεις. Για πράγματα λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά. Κι έτσι στο τέλος.. αδυνατούν να ευχαριστηθούν το εδώ και το τώρα. Όσοι πάσχουν, συνήθως :

  • Δυσκολεύονται να ελέγξουν την ανησυχία τους
  • Αισθάνονται τεντωμένοι ή ευερέθιστοι
  • Νοιώθουν κουρασμένοι
  • Αντιμετωπίζουν δυσκολίες συγκέντρωσης
  • Κοιμούνται ανήσυχα ή μη ικανοποιητικά
  • Παρεμποδίζονται στη δουλειά ή την καθημερινότητά τους.

Αν μάλιστα τα συμπτώματα ξεπεράσουν το εξάμηνο , καλό θα ήταν να γίνει μια πρώτη αξιολογική επίσκεψη σε κάποιον ειδικό. Όχι. Το παθολογικό άγχος δεν είναι ωφέλιμο. Ναι. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη θεραπεία!

Χρύσα Βοζίκη, Ψυχολόγος-Εκπαιδευτικός